วิเคราะห์ ‘ละคร’ ย้อนวันคืน จาก “ปริศนา” ถึง “หนึ่งในร้อย” รำลึกวันวานกับภาพอดีต ที่กลับมาโลดแล่นบนจอ กลิ่นอายละครยุครุ่งเรืองหวนปลุกความทรงจำเก่าๆ กลับมาอีกครั้ง
ดูเหมือนว่า “หนึ่งในร้อย” เวอร์ชันล่าสุดนี้ ไม่เพียงนำเสนอ ละคร ที่ถูกแต่งขึ้นใหม่ด้วยฝีมือนักแสดงชั้นเยี่ยม แต่ยังเปิดประตูย้อนเวลาสู่วันวานให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนกับการนั่งอยู่ในไทม์แมชชีน
ละครใหม่ที่มีฉากคลาสสิกและกลิ่นอายละมุนละไมนี้ นำพาให้หลายคนหวนคิดถึงละครเก่าๆ อย่าง “ปริศนา” หนึ่งในผลงานเลื่องชื่อจากบทประพันธ์ของ “ว.ณ ประมวญมารค” (พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต) ซึ่งเคยถูกถ่ายทอดผ่านฝีมือของ “หมิว ลลิตา ปัญโญภาส” และ “เทย่า โรเจอร์ส” ตัวละครหญิงที่ดูสงบ งดงาม ร่าเริง และอบอุ่นในแบบของ “ปริศนา” ก็ช่างคล้ายคลึงกับ “อนงค์” ที่รับบทโดย “ญาญ่า อุรัสยา” ในเวอร์ชันปัจจุบัน สร้างความรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาในหัวใจคนดูอย่างน่าประหลาด
มีใครบางคนบอกว่า ละคร ในอดีตไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ให้ความบันเทิง หากยังเป็นกระจกสะท้อนชีวิตและความทรงจำที่เรามี
เราดู ละคร ไม่ใช่เพียงแค่เพื่อรับชมเรื่องราว แต่ยังเผลอเอาตัวเองผูกเข้ากับเรื่องราวนั้นด้วย การที่ “อนงค์” และ “ปริศนา” กลับมีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าอัศจรรย์ ก็ทำให้คนดูเผลอนึกถึงวันเก่าๆ หวนนึกถึงตัวเองในสมัยที่ได้ดูละครเหล่านั้นผ่านจอทีวีจอตู้ ภาพความทรงจำก็พลันผุดขึ้นมา เสมือนกับเห็นตนเองกลับไปเป็นเด็กตัวน้อยนั่งล้อมวงดูกับครอบครัวในวันหยุด
อีกตัว ละคร หนึ่งที่ทำให้คนดูอดไม่ได้ที่จะหวนคิดถึงอดีต คือ “ต่อ ธนภพ” กับบทบาทที่มีหลายแง่มุมคล้ายคลึงกับ “เจ เจตริน วรรธนะสิน” ในบทบาทช่วงละครเรื่อง “ยามเมื่อลมพัดหวน” กำลังโด่งดัง รอยยิ้มและแววตาของเขาทำให้เราอดนึกถึงความทรงจำยุค 90 ที่ “เจ เจตริน” เคยสร้างความประทับใจให้คนดูมานับไม่ถ้วน ราวกับได้กลับไปเห็นภาพเดิมซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง
ภาพอดีตที่กลับมาชวนให้ระลึกถึงนั้นก็ราวกับเป็นของขวัญเล็กๆ ที่ช่วยเยียวยาความเหน็ดเหนื่อยในชีวิตปัจจุบัน การนั่งมอง ละคร ที่มีตัวละครในอดีตที่เราคุ้นเคยกลับมาอีกครั้ง เป็นการช่วยให้ผู้ชมได้เชื่อมโยงตนเองกับละครนั้นๆ และสร้างสายใยแห่งความผูกพันอย่างไม่รู้ตัว อดีตแม้จะผ่านไปแล้ว แต่เมื่อหวนระลึกถึงความทรงจำเหล่านั้น ความรู้สึกเก่าๆ ก็พลันพุ่งขึ้นมาในใจ ราวกับว่าเราได้กลับไปสู่วันนั้น ได้กลับไปสัมผัสอารมณ์เก่าๆ ที่อาจไม่ได้รู้สึกมานานแล้ว
มี ละคร เรื่องไหนบ้างที่คุณดูแล้วหวนคิดถึงความทรงจำเก่าๆ ของตัวเอง ? บางทีอาจจะเป็นตัวละครหนึ่ง ประโยคหนึ่ง หรือแม้แต่ฉากหนึ่งที่ทำให้คุณอดยิ้มกับอดีตของตัวเองไม่ได้
ความสุขจากการเชื่อมโยงอดีตกับปัจจุบันนั้นช่างงดงาม และอาจทำให้คุณหลงรัก ละคร ในยุคสมัยใหม่นี้ได้มากขึ้นกว่าที่เคย.
