รวมประโยคเด็ด “เพื่อนแตงโม” สำรวจความสัมพันธ์แป๊บ !! ซาบซึ้งสุขเศร้า ระคนทุกอารมณ์…
ความหมายของคำว่า “เพื่อน” ตามความคิดเบื้องต้น “เพื่อน” คือ ผู้ที่รักใคร่ชอบพอกัน กระทำความดีต่อกัน เพื่อให้อยู่ร่วมกันได้ ไม่เลือกเพศวัย ความรู้ ชาติ ศาสนา ผู้ร่วมธุระ ผู้อยู่ในสภาพลักษณะเดียวกัน
“มิตร” คือ เพื่อนผู้รักใคร่คุ้นเคยกัน ผู้มีไมตรีเยื่อใยต่อกัน
“สหาย” คือ ผู้มาด้วยกันไปด้วยกัน กระทำร่วมกัน
ใช่แล้วสิ่งเหล่านี้นั้นคือนิยามความเป็นเพื่อนหลายหลากสถานะ แล้วแต่บริบทของความสัมพันธ์ แต่รวมๆ กันนั่นก็คือ “เพื่อน” ซึ่งคนที่โชคดีอาจมีเพื่อนที่เกื้อกูล นำพาไปสู่สิ่งที่เจริญ หากแต่ว่าบางครั้งความโชคร้าย ก็มาในรูปแบบ ‘เพื่อน’ ได้เช่นกัน
สำหรับกรณี “แตงโม นิดา พัชรวีระพงษ์” นักแสดงสาวที่ถูกสายน้ำเจ้าพระยาพรากชีวิตไป เธอมีเพื่อนสนิทอยู่ไม่กี่คน หลายคนชักชวนฉุดเธอให้หลุดจากห้วงซึมเศร้า ช่วยบรรเทาความเจ็บช้ำจากการถูกบูลลี่ และความคิดที่จะจบชีวิตตัวเอง หางานหาเงินเพื่อต่อลมหายใจต่อชีวิตของเธอ ให้อยู่ได้มีกินมีใช้ เหล่านั้นเรียกว่า “กัลยาณมิตร”
หากแต่บางคนผุดเข้ามาแทรกสถานะตัวเองว่าเป็น “เพื่อน” แต่ก็หาใช่จริงแท้ไม่ เพราะอาจหวังเพียงแค่ผลประโยชน์จากเธอเท่านั้นเอง
วันนี้เราขอคัดประโยคเด็ดดวงของ “เพื่อนแตงโม นิดา” มาให้ทุกคนสำรวจกันหน่อยว่า สำหรับบางคนแล้วควรเรียกว่า ‘เพื่อน’ ได้จริงหรือ ?
เริ่มที่ “แอนนา ทีวีพูล”
– “คนนอกที่ไม่รู้ว่า แอนนารักเพื่อนคนนี้แค่ไหน อาจพูดได้ตามใจ แต่ระหว่างแอนนากับโม เราเป็นมากกว่าเพื่อนทั่วไป เราช่วยเหลือกันทุกขณะ ที่ชีวิตต้องการใครสักคน และโมก็ช่วยแอนนามาหลายครั้ง”
– “แอนนากับโม เรามีอะไรมากมายตลอด 17 ปี ที่เกื้อกูลกันมาตลอด เราภาคภูมิใจในกันและกัน และเราไม่เคยทิ้งกันสักวัน ตลอดระยะเวลาที่คบกันมา”
– “เธอเคยบอกว่าภูมิใจในตัวฉัน ฉันก็อยากบอกว่าฉันภูมิใจในตัวเธอมากเช่นกัน “แตงโม” ”
– “เคยถามโมว่า ทำไมไม่หาผัวรวยๆ คนที่จะมาดูแลเธอได้ โมตอบว่า “ฉันอยากเป็นคนรวยที่ดูแลผัวได้ ไม่ใช่ผู้ชายมาดูแลฉัน”
– “อยากให้ทุกคนจดจำแตงโม ในฐานะนางเอกที่สวยงามและเคยเล่นละครให้ความสุขกันแฟนๆ อย่าลืมโมนะ”
ต่อด้วย “กระติก อิจศรินทร์ จุฑาสุขสวัสดิ์”
– “ติกอยากมีเวลาร้องไห้ให้โมนะ…แต่ว่าไม่มีเวลาตรงนี้เลยอะ เพราะติกต้องมานั่งเตรียมตัวตอบคำถาม”
– “แล้วถ้าโมเสียชีวิตไป พี่ต้องเข้าใจด้วยนะว่า เงินติกก็หายไปเหมือนกันนะ”
– “คุณแม่ไม่ใช่นักประดาน้ำ ไม่มีอุปกรณ์ใดๆ และอยู่กันคนละบ้าน”
– “เราไม่ได้เห็นตอนเขาตกลงไป หลายคนอาจโทษว่าติกดูแลเพื่อนไม่ดี ติกก็โทษตัวเองเหมือนกัน แต่ ณ ตอนนั้นเราก็อยากมีเวลาของตัวเองที่จะชมวิว แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย”
– “เขารับลูกเราเป็นลูกบุญธรรม ถ้าโมเสียไป พี่ต้องเข้าใจด้วยว่าเงินติกก็หายไปเหมือนกันนะงานติก อะไรติก เขาช่วยเหลือมาโดยตลอด ถ้าเราผลักเขาหรือทะเลาะกัน ติกทุบหม้อข้าวตัวเองนะ งานในวงการทุกคนก็ทราบว่ารายได้ค่อนข้างดี แต่ติกลำบาก คนเราจะหาความลำบากมาให้ตัวเองเหรอ อยากให้คิดตรงนี้นิดนึง”
– “ตอนนั้นเราคิดว่าชีวิตคนสำคัญกว่า คุณไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเขาคือใคร คุณช่วยเขาขึ้นมาก่อนก็ได้ แล้วค่อยถามว่าเขาเป็นใคร”
ปิดท้ายที่ “แซน วิศาพัช มโนมัยรัตน์”
– “พี่ๆ ไม่เคยเหรอคะ ไม่เคยต้องปัสสาวะแบบรีบๆ ในชุดบอดี้สูทเหรอคะ ถ้าเคยก็คงจะทราบว่าทำยังไง อธิบายไปมันก็ไม่สุภาพเท่าไหร่”
– “แซนไม่ทราบเลยว่า เขาพบศพตรงไหน เพราะแซนไม่ได้ติดตามโซเชียลเลย แซนแจ้งเจ้าหน้าที่ ที่คิดว่าจะช่วยได้ 191 ให้เพื่อนบนบกช่วยแจ้ง มีหลักฐานการโทรออกทุกอย่าง ทำทุกวิถีทางที่คิดออกในตอนนั้น
– ตอนนั้นเรือก็ไม่ได้ขับเร็ว เรานอนเล่นมือถือ เราโฟกัสกับมือถือ แต่เหมือนโมกำลังลุกแล้วเสียหลักหล่นค่ะ เราก็ตะโกนแล้วกลับเรือมาช่วยกัน เราตะโกนดังๆ ว่าโมตกน้ำ ค่อนข้างกรี๊ดนิดนึง มันนาทีตกใจ”
– “ตอนโมปัสสาวะ โมจับขาสองข้าง เขาตกไปอีกทาง เอื้อมไม่ถึง ไกลพอสมควร เขาตกข้างเรือ ถ้าเรายื่นตัวไป ก็อาจหน้าทิ่มไปด้วย เราขึ้นมาทรงตัวยังลำบากเพราะไม่มีที่เกาะ”
– แซนขอโทษที่ทำให้เหมือนดูประมาทแต่เราไม่ได้คิดถึงตรงนั้นจริงๆ”
แบบไหนไม่รู้ แต่แบบนี้ก็…เพื่อน!!
